Намудҳои зиёди дарозии фавқулодда мавҷуданд. Кадоме аз онҳо медонед?

Оё ин офати табиӣ ё офати одамӣ астБисёррасонӣҳамчун яке аз воситаҳои наҷотдиҳандаи ҷудонопазир хизмат хоҳад кард. Ва он бисёр намудҳо ва номҳои гуногун дорад. Мувофиқи сохтори он функсия ва хусусиятҳои моддӣ, онро ба се категория тақсим кардан мумкин аст: дарозтараш, дарозии оддӣ, дарозии умумӣ ва ҳадафи махсус. Ҳосилнокии оддӣ як тавоси муваққатиест, ки аз маводи маҳаллӣ иборат аст, вақте ки норасоии сатрҳо ё дарозии нокифоя аст. Ин асосан аз ду сутунҳои дарозии дарозмуддат бо кампалҳо, либосҳо ва дигар матоъҳои мустаҳкам иборат аст, ки метавонанд барои рафъи ҳолати маҷрои фавқулодда истифода шаванд. Биёҷи умумӣ асосан ба тавозуни стандартӣ бо мушаххасоти ягона дахл дорад. Он намуди зоҳириро таъкид намекунад, аммо асосан амалӣ аст. Сохтмони махсус як тамоили махсус барои иқлими махсуси иқлим, холигоҳати маҷрӯҳшуда ва беморон ва ғайра, ки барои интиқол бо истифодаи дарозии умумӣ мувофиқ нест, пешбинӣ шудааст.

1. Кӯшиши бел

Ҳадди фавқулоддаи беов метавонад осеби дуюмдараҷаро ба сутунмӯҳраи бемор ҳангоми интиқол кам кунад. Мо асосан онро барои одамони ҷиддӣ истифода мебарем. Агар аз ҷониби одамони ҷиддӣ захмӣ шуда бошад, эҳтимолияти садамаҳо кам карда мешавад.

2. Шӯрои ислоҳи бемор

Пойафзолҳои истироҳатии бемор асосан барои беморон бо шикам истифода мешаванд. Масалан, лавҳаҳои сутунмӯҳра метавонанд барои ислоҳ ва интиқоли беморон бо ҷароҳатҳои сутунмӯҳра истифода шаванд. Онҳо инчунин метавонанд барои интиқоли беморон бо шикастан дар қисмҳои дигари бадан бо майса истифода шаванд.

3. Камарозиши боздошти сабади боздошта

Сохтори сабади боздошташудаБисёррасонӣАсосан ба васеъӣ, тағйирпазирӣ ва хусусияти табобати фаврӣ асос ёфтааст. Масалан, ҳангоми гузаронидани наҷот дар ҳаво ё баҳр мо бояд ин суръатро истифода барем. Чорчӯбаи он мустаҳкам аст ва дастгоҳи оддӣ ва боэътимод ба операторон имкон медиҳад, ки чораҳои ёрии таъҷилӣ андешида шаванд ва зуд чораҳои таъҷилӣ ва зуд ба даст оранд ва қалмоқро ба қалмоқе, ки дар ҳавопаймо барои ноил шудан ба наҷотдиҳии саҳроӣ пайваст карда шавад, пайваст шавед.

Новобаста аз онБисёррасонӣМо истифода мебарем, ба мо лозим аст, ки ба истифодаи ҷойҳои гуногун барои ҷароҳатҳои гуногун диққат диҳем. Ҳангоми бардоштани захмдор шудани маҷрӯҳон, мо бояд камарбанди курсиро барои пешгирӣ кардани афтидан маҳкам кунем.